.

آدم‌هایی هستند که آدم از اندوه و سکوت‌شان می‌ترسد.

آدم‌هایی که انگار پشتت به خنده و شوخ‌طبعی و حال خوششان گرم است، حتی اگر گاهی حرصت دربیاید که آخ که چه دل خوشی دارند.

آدم‌هایی هستند که انگار آخرین سنگر جهان‌اند و آدم از غم و سکوتشان، بدجوری از جهان ناامید می‌شود، بدجوری می‌ترسد.